Elveda Karakuzum !

Hani şu yazımda, son yuva bulmak için eve alıp baktığım 2 kedimden bahsetmiştim. Simbo & Lea Missi.. Simbo için bir ay önce "yuva arıyorum" diye ilan vermiştim. İlanı verdikten bir kaç gün sonra, bir kız aradı. İsmi Pınar, Manisa da yaşayan 2. üniversiteyi okumuş, şu an staj yapıyormuş. "Sinboyu almak istiyorum İstanbul'la geleceğim dedi." Sonrasında vazgeçti, "annesi kedi istemiyormuş", sonra aradı, annesini ikna etmiş. Derken, en son ablam oradan buraya gelecek, o getirecek dedi. Bugün ablası geldi, iftardan sonra, o gelmeden ben başladım zaten ağlamaya. Oturdu konuştuk, sinbo'nun sürekli uyuduğu , taşıma kutusunu, mama kabını, kumunu, yarın yolla çıkarken yiyeceği yaş mamasını, kuru mamasını poşetledim. Gitmek için ayaklanınca kadın, ben başladım ağlamaya, öptüm kokladım, sarıldım. Çocuğunu evlatlık vermek gibiymiş ya, bir parçam kopup gitmiş gibi. Öyle içim acıyor ki, nasıl yazacağımı  bilmiyorum. Tarifsiz bir duygu. Hala yazarken gözlerimden yaş akıyor. Şimdi o yalnız bir kutu içinde, ayrıca Lea Missi, Teo ve Tarçınsız bir yaşama gidiyor. Manisa değilde keşke yakın da İstanbul da olsaydı, en azından gidip görebilirdim.. Lea Missi yi asla kimseye vermem, yada öyle olmalı ki, gidip göreceğim, koklayacağım bir yuva olmalı..Şimdiden çok ama çok özledim seni kara kuzum.... Gittiğin yerde mutlu ol...

Annen seni çok özleyecek...:(((((