Öyle dolu öyle doluyum ki.. Bir yere dökülmem lazım..
Tarçın hayatıma girdiğinden beri kediler için bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Hiç bir şey yapamazsam onları aç bırakmamaya çalışıyorum. Yolda sokakta bulduğum en azından yavruları sahiplendirmeye çalışıyorum. Bu zamana kadar da baya bir kediye yuva bulmaya çalıştım. Evime bu vesile ile gelen kedileri benden alan bir çok insan oldu.
Kedi sahiplendirmek öyle bir şey ki. İnsanı kalben ve beyinen çok yoruyor. Verdiğiniz kişi, eğer birazcık sorumluluk sahibi, birazcık insan vasıflarına sahip ise, zaten sizi anladığı için. En azından kediyi alıp gittikten sonra, arada durumu hakkında bilgi veriyor, arada fotoğraf gönderiyor. O zaman bari rahat bakılıyor, diyorsunuz içiniz rahat ve huzurlu oluyorsunuz. Ama ya haber alamadıklarınız, kedi kapıdan çıktığı andan itibaren bir daha sizi aramayan sormayan bir fotoğrafını esirgeyen insanlara ne demeli , ne yapmalı....
