Sarı Bey'in Vasiyeti...

Bu sokakta doğdum, annemi ve babamı bilmiyorum. İri yarı sağlıklı bir erkektim. Ayşe abla sayesinde hiç aç kalmıyordum. Her gün geçerken o kıtır mamalardan bırakıyordu. Sonra Necla annem bize güzel mamalar getirmeye başladı. Ben onlar gelince onların önünde yürüyordum ve onları evlerinin kapılarına götürüyordum. Onlara bir şey olmasına asla izin vermezdim. Yabancı kediler falan bir şey yapar diye korkardım. Bizim mahallenin kızı Minnoş'un yavruları oldu sonra, bahçede duruyorlardı. Bebekleri de koruyordum. Onlar oynarken bütün gün onları izliyordum. Gonca anne ile Necla anne onları beslemeye geliyorlardı. Bebeklerden kalan mamaları da bazen ben yiyordum. Benim eşim, çocuklarım hiç olmadı ama bebekleri kendi çocuklarım gibi sevdim. Sonra burnum akmaya başladı,zor nefes alıyordum. Sanırım hasta olmuştum. Necla annem beni doktora götürdü. Acı bir şey içiyordum her gün. Biraz iyi gibi oldum ama sonra başım dönmeye başladı, zor yürüyordum. Bana yaptığı kutuda yatmaya başladım. Kış geldi ve kar yağdı, bir kaç kez doktora gittik. En son bir doktor benim için yaşamaz dedi. O gün anladım, tüm arkadaşlarım gibi sıra bana gelmişti. Gonca annemin evinin bodrumunda kaldım , acı çekmiyordum ama çok mutsuz ve halsizdim. Onları hiç üzmek istemiyordum. Bırakın öleceğim diyemiyordum. Bir doktora daha taşıdılar beni. Kan aldılar, iğne ve serum verdiler, mama yedirmek istediler, ama ben gidiyordum ama ağzım dilim yok ki bırakın öleyim diyemedim.Size masraf olmak , üzmek hiç istemedim ama bana tanınan süre bu kadar. Beni iyileştirmeye çalışan, güzel insanlara teşekkür ederim. Sizi cennette bekliyor olacağım. Lütfen sokaktaki kardeşlerimin hasta olmasına ve aç kalmasına izin vermeyin. Tek vasiyetim..Beni iyi hallerimde hatırlayın..

Sokak Kedimiz Sarı beyi için yardım çağrısı bulunduğum şu yazımla tanımıştınız. Amacım onu kurtarıp, sağlığına kavuşturmaktı ama çok geç kalmışız. 22 Aralık gececi melek oldu kendisi. Onu kaybedeli tam 18 gün oldu. Blog yazısı yazmak hiç içimden gelmedi. Aslında teşekkür etmem gereken iyi yürekli kişiler var. Gecikmiş bir teşekkür etmek istiyorum. Ölüm anında ve sonrasında melek oldu dediğim zamana kadar para gönderen arkadaşlarımız oldu. Hatta Cengiz bey'in gönderdiğini çok sonra fark ettim. Sarı Bey veteriner masraflarının 2 katı para toplandı. Bize hiç masrafı olmadı yavrumun. Veteriner masrafları sadece 285 TL. tuttu. Yani fazladan 320 TL para kaldı. Veterinere götürdüğüm ablalara nasıl değerlendirelim bu miktarı , gerimi göndersem derken, acil bir kedi için tutmam konusunda ısrar ettiler.:/ Keşke böyle durumlar hiç olmasa tabi. İsteksiz tamam dedim. Ama bu para beni çok feci rahatsız ediyor. Bu nedenle izninizle bu parayla sokak kedileri için mama alıp dağıtmak istiyorum. Sarı Bey bence böyle olmasını isterdi. Sokağında yaşayan arkadaşları aç olsun istemezdi. Sarı bey'in bende hiç fotoğrafı yok sanıyordum. Geçen gece fotoğraflarıma bakarken, minnoşun bebeklerini çekerken, onunda fotoğraflarına rastladım. Nasıl mutlu oldum anlatamam. Elimde sağlıklı halde bir kaç fotoğrafı var en azından..Onu bu halde hatırlayalım.. Ve bu canları lütfen koruyalım..